Դեռ շատ վաղուց մինչև իմ Ամերիկա տեղափոխվելը ես լսել էի AFI-ի (Ամերիկայի ֆիլմ ինստիտուտ) մասին, և մասնավորպես կինոօպերատորական բաժնի մասին, թե որքան հայտնի կինոօպերատորներ են ավատել այն և որ ամենակարևորն էր իմ համար կրթության մեջ, թե ովքեր են այնտեղ դասավանդում:
Այնպես որ երբ տեղափոխվեցի ապրելու Լոս Անջելես, այդ հարցը սովորել թե չէ ու որտեղ, վերացավ ու տեղափոխվեց ավելի ժամանակի ու հնարավորություների դաշտ. Պանդեմիայի 2 տարին, դարձավ հրաշալի առիթ իմ այդ երազանքը իրագործելու համար:
Իհարկե առաջին ու շոկային տարբերությունը հենց կրթության պրոցեսների տարբերությունն էր: Մանավանդ երբ ավարտել էի Մակավարժականի կինոյի ֆակուլտետը դեռ 20 տարի առաջ, ու պատկերացնել անգամ չէի կարող թե ինչ բարդությունների միջով պետք է անցնեի: Եթե շատ ընդահուր ասեմ, ապա իմ արձանագրած մեծ տարբերությունները հետվյալ էին.
1. Ամենաշատ բանը որ պետք է անել, դա գրել քո մտքերը ու ճիշտ կարողանալ այդ մտքերը ներկայացնելը:
2. 2-րդ ամենաշատ ժամանակը տանում էր պրակտիկ նկարահանումները (Շաբաթը ամենաքիչը 3 օր):
3. Նկարահանումերի մեծ մասը արվում էր ժապավենով ու ավարտելուց հետո դու վստահ ես քեզ զգում այդ կրիչի վրա ավելին քան թվային կրիչում:
4. Կինոօպերատորի մասնագիտական կրթությունը հիմնված չէ գնահատականի վրա: Չնայած որ պետք է հաձնել Քիմիայի և Ֆիզիկայի 3 ական քննություն մեկ տարվա մեջ, բացի խորը մասնագիտականներից:
5. Առանձին ուշադրության էր արժանի քննադատություն լսելու ու անելու դասերը, որոնք ուղակի հեղաշրջում էին իմ գիտակցության մեջ:
6. Եվ ամենակարևորը, հարցեր ունենաը ու տալը հաջողության բանալիներից է, իսկ շփումը մարդկանց հետ ու բաց լինելը նորի նկատմաբմ՝ հաղթանակ:
Պետք է ընգըծել նաև դասախոսների վերաբերմունքը և մեծ փորձարությունը: Մեր ամբիոնի ղեկավարը , Ստիվեն Լայթհիլն էր, որը հանդիսանում էր նաև ASC (The American Society of Cinematographers) նախագահը: Դա առիթ հանդիսացավ որ 2021-ին ինձ հրավիրեց մասնակցելու ISC (International Cinematography Summit) ին և ներկայացնելու Հայաստան Օպերատոների Գիլդիան (ACG), որի անդամ էի հանդիսանում:
Այնտեղ առիթ ունեցա ծանոթանալու IMAGO (International Federation Of Cinematographers) տնօրինության հետ, ու ստացա հրավեր միանալու այդ կազմակերպությանը:
Ես նոր եմ ավատել AFI-ը և հուսով եմ որ դա ինձ համար կբացի նոր դռներ մեր ասպարեզում: Բայց մի բան հստակ է, որ այդ կրթությումը արդեն հիմնարար կերպով փոխել է և իմ մսանագիտական և ինչու ոչ իմ մարդկային որակները:
Հուսամ որ շուտով առիթ կունենամ իմ այդ գիտելիքները օգտագործեմ հայկական կինոում և որ ,ամենակարևորն ինձ թվում է, կինո օպերատորական կրթական նոր ծրագրերի կայացմանը: Ի միջայլոց, մենք ACG ում շուտով սկսում ենք զբաղվել այդ հարցով և վերջերս ստեղծել ենք հաձնաժողով, որի ղեկավարն է Վահագն Տեր Հակոբյանը, մեր նախագահը: Կարծում եմ դժվար բայց կարևոր գործ ունենք անելու ամեն ինչ դեռ առջևում է:
